Paserstwo to czynność polegająca na przyjmowaniu, nabywaniu, przechowywaniu lub pomaganiu w zbyciu rzeczy pochodzącej z przestępstwa. Polskie prawo rozróżnia dwa rodzaje paserstwa: umyślne i nieumyślne, przy czym każde z nich obarczone jest innymi konsekwencjami prawnymi. Określenia, czym jest paserstwo oraz jakie mogą być jego skutki, jest bardzo istotne, szczególnie w sytuacjach, gdy pojawiają się zarzuty o nabycie lub posiadanie rzeczy o niepewnym pochodzeniu. W tym artykule omówimy różnice między paserstwem umyślnym a nieumyślnym oraz przedstawimy możliwe sposoby obrony przed takimi zarzutami.
Spis treści:
Paserstwo – co to jest? Termin ten, określony w polskim kodeksie karnym, odnosi się do sytuacji, w której osoba przyjmuje, nabywa, przechowuje lub zbywa przedmiot pochodzący z przestępstwa. Przedmiot taki może być zarówno rzeczywisty, jak i wirtualny, jak na przykład cyfrowe dobra zakupione bez wiedzy o ich legalnym pochodzeniu. Warto zauważyć, że paserstwo jest przestępstwem niezależnym od pierwotnego czynu przestępczego. Oznacza to, że osoba oskarżona o paserstwo nie musi mieć wiedzy o samym przestępstwie, lecz jedynie kontakt z przedmiotem, który jest jego efektem.
W praktyce paserstwo może dotyczyć wielu sytuacji – od zakupu sprzętu elektronicznego o niepewnym pochodzeniu, po przechowywanie rzeczy należących do osób zaangażowanych w działalność przestępczą. Warto pamiętać, że paserstwo nie zawsze jest świadome, stąd podział na paserstwo umyślne i nieumyślne.
Paserstwo umyślne występuje wtedy, gdy osoba nabywająca lub przechowująca przedmiot wie, że pochodzi on z przestępstwa lub działa z tzw. zamiarem ewentualnym – czyli zdaje sobie sprawę z ryzyka i godzi się na nie. Jest to sytuacja, w której osoba podejmuje czynności przy jasno wyrażonej lub domyślnej świadomości, że przedmiot może mieć nielegalne pochodzenie. Przykładem może być zakup towaru po okazyjnej cenie, który według wiedzy kupującego mógł być wcześniej skradziony.
Sąd, rozpatrując przypadki paserstwa umyślnego, bierze pod uwagę takie czynniki jak wcześniejsza wiedza oskarżonego, sposób nabycia przedmiotu oraz okoliczności transakcji. Świadomość popełnienia przestępstwa lub zgoda na możliwość wystąpienia takiej sytuacji są podstawą do przypisania odpowiedzialności za paserstwo umyślne, co w przypadku skazania wiąże się z surowymi konsekwencjami prawnymi.
Paserstwo nieumyślne dotyczy sytuacji, w której osoba nie zdawała sobie sprawy, że przedmiot pochodzi z przestępstwa, jednak ze względu na okoliczności powinna była to podejrzewać. Tego typu paserstwo opiera się na braku świadomości co do pochodzenia rzeczy, mimo że standardowe okoliczności powinny wzbudzić pewne wątpliwości. Przykładem może być zakup wartościowego przedmiotu po bardzo niskiej cenie, bez sprawdzenia dokumentów potwierdzających jego legalne pochodzenie.
Konsekwencje paserstwa nieumyślnego są zazwyczaj łagodniejsze niż w przypadku paserstwa umyślnego, jednak nadal mogą skutkować odpowiedzialnością karną. Sąd, oceniając sytuację, bada, czy zachowanie osoby było wynikiem zaniedbania czy rzeczywistego braku świadomości. Jeśli dowody wskazują, że osoba mogła i powinna była podejrzewać nielegalne pochodzenie rzeczy, konsekwencje prawne mogą być dość dotkliwe.
Nieumyślne paserstwo – jak się bronić w takim przypadku? Obrona przed zarzutami o nieumyślne paserstwo wymaga przedstawienia dowodów wskazujących na brak świadomości co do pochodzenia przedmiotu. Jednym z kluczowych argumentów obrony może być brak wiedzy o przestępczym źródle przedmiotu oraz fakt, że osoba działała w dobrej wierze. Dowody na to, że zakup odbył się w sposób standardowy, bez podejrzanych okoliczności, pomagają w zmniejszeniu odpowiedzialności.
W przypadku nieumyślnego paserstwa istotne jest wykazanie, że oskarżony nie miał podstaw, by podejrzewać nielegalne pochodzenie rzeczy. Jeśli transakcja odbyła się np. w zaufanym miejscu, jak oficjalny punkt sprzedaży, i nie wzbudzała podejrzeń, może to stanowić silny argument obrony. W takiej sytuacji z pomocą przychodzi kancelaria adwokacka Łódź, która pomoże zgromadzić i przedstawić dowody na brak intencji paserstwa.
Różnice między paserstwem umyślnym a nieumyślnym dotyczą przede wszystkim świadomości osoby podejmującej się danego działania oraz sposobu oceny okoliczności. Paserstwo umyślne, wymagające wiedzy lub zgody na możliwość nielegalnego pochodzenia rzeczy, obciążone jest wyższą odpowiedzialnością karną. Wynika to z faktu, że osoba podejmująca czynności działała świadomie, decydując się na ryzyko. Natomiast paserstwo nieumyślne bazuje na braku świadomości, mimo że rozsądne podejrzenia powinny były wzbudzić wątpliwości.
Poznanie tych różnic ma istotne znaczenie dla skutecznej obrony w przypadku zarzutów o paserstwo. Paserstwo umyślne wiąże się z wyższymi karami, gdyż uznaje się, że oskarżony w pełni świadomie wspierał przestępczą działalność. W przypadku paserstwa nieumyślnego kara z reguły jest niższa, co jest związane z mniejszym stopniem winy oskarżonego.
Skuteczna obrona wymaga jednak szczegółowej analizy okoliczności, aby wskazać, że działanie było pozbawione świadomości o przestępczym charakterze.
Jedno jest pewne – warto dbać o zgodność swoich działań z prawem, aby uniknąć ryzyka nieświadomego uwikłania się w przestępczą działalność.
ul. Żeligowskiego 42/3, Łódź
Zobacz na mapie >>
filia: ul. Lutomierska 2/1, Pabianice
Zobacz na mapie >>
509 359 397
kontakt@kancelarianiedzialkowscy.pl